Szkolna skala ocen – system ocen, które w edukacji służą do wyrażenia stopnia stanu wiedzy uczniów[1]. Istnieje bardzo wiele różnych systemów skali ocen w różnych krajach, nawet w różnych regionach tego samego kraju. Obok ocen liczbowych istnieje także system ocen opisowych. Stopnie mogą być opisane literami (np. A, B, C, D, E lub F), zakresem (np. – jako liczba z możliwych ogółem (np. 20 punktów na 100 możliwych), w formie przysłówka (np. doskonale, świetnie, zadowalająco), przymiotnika (np. celujący, dobry, dostateczny), w procentach, jako średnia ocen GPA (Grade Point Average). W Unii Europejskiej w programach wymiany studentów między uczelniami różnych krajów Komisja Europejska zaleciła stosowanie jako skali uzupełniającej skali ocen ECTS, opartej na statystyce grup studentów, co ułatwia transfer ocen. Skale ocen w różnych państwach[edytuj | edytuj kod] Ta sekcja od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. Europa[edytuj | edytuj kod] Polska – w oświacie począwszy od klasy IV szkoły podstawowej oceny roczne wyrażane są w stopniach: stopień celujący – 6 (celująca), stopień bardzo dobry – 5 (bardzo dobra), stopień dobry – 4 (dobra), stopień dostateczny – 3 (dostateczna), stopień dopuszczający – 2 (dopuszczalna), stopień niedostateczny – 1 (niedostateczna) W ocenianiu bieżącym i śródrocznym nie ma ogólnie przyjętych stopni, reguluje to statut szkoły. Większość szkół stosuje w ocenianiu bieżącym stopnie wzorowane na obowiązującej dawnej skali liczbowej 1 – 6, z możliwością stosowania dodatkowych plusów i minusów. Stosowana jest też skala punktowa, a za drobne aktywności inne formy oceniania np. plusy. W szkole wyższej obowiązuje skala złożona z 4 stopni, tj. od 2 do 5; przy czym ocena 2 jest oceną negatywną (stopień niedostateczny); stosuje się też oceny 3+ i 4+.[2] Niezależnie od skali stopniowej stosuje się ocenę w formie przymiotnika określającego rodzaj zachowania. Oceny z zachowania (od najlepszej do najgorszej; nie ocenia się zachowania w szkole policealnej, dla dorosłych i wyższej): wzorowe, bardzo dobre, dobre, poprawne, nieodpowiednie, naganne. Niemcy – najgorszą oceną jest 6, a najlepszą 1, która jest oceną sehr gut, czyli bardzo dobrą. Dodatkowym stopniem między niedostatecznym (ungenügend) a dopuszczającym (ausreichend) jest mangelhaft (mierny)[3]. Francja – stosowana jest skala, w której oceny przyjmują wartości między 0 a 20, gdzie 0 jest oceną najgorszą, a 20 najlepszą. Oceny poniżej 10 są ocenami niezaliczającymi, jednakże w niektórych sytuacjach możliwe jest zaliczenie etapu nauki, jeśli oceny negatywne mogą zostać wystarczająco zrównoważone ocenami pozytywnymi. Słowacja – na studiach obowiązuje skala pięciostopniowa od „A” do „E”, przy czym A (ačko) jest oceną bardzo dobrą, a E – najgorszą. Przy szkołach podstawowych i średnich skala od 1 (najlepsza) do 5 (najgorsza). Rosja – obowiązuje skala 5-stopniowa. Ukraina – obowiązuje skala 12-stopniowa. Mołdawia, Białoruś, Litwa i Łotwa – obowiązuje skala 10-stopniowa. Ameryka Północna[edytuj | edytuj kod] Stany Zjednoczone – stosowana jest pięciostopniowa skala ocen, z tym że zamiast cyfr stosuje się litery od A do D i F. Najlepszą oceną jest A+, a najgorszą, niezaliczającą, F. Kanada – stosowane są różne warianty skali ocen oparte głównie na skali literowo-procentowej od A do F. Na przykład w Ontario A (>79% wiedzy), B (70–79%), C (60–69%), D (50–59%) i E lub F (poniżej 49%). Na uniwersytetach stosuje się skalę rozszerzoną o plusy i minusy przy literach. W szkołach podstawowych dla uczniów z dysfunkcjami (np. dysleksja) stosuje się przy stopniu oznaczenie M, oznaczające modyfikację programu nauczania. Azja[edytuj | edytuj kod] Chiny – w prawie 1000 uniwersytetów i koledżów obowiązuje system literowo-procentowy. A – Wspaniale (A: 90–100%, A-: 85–89%), B Dobrze (B:80–84%, B-:75–79%), C: Dostatecznie (C:70–74%, C-:65–69%), D: Zaliczone (60–64%), F: Niezaliczone (0–59%). Równolegle stosuje się prostszy system określający, czy uczeń zdał, czy nie zdał, określany znakami 合格 / 不合格 (hégé / bùhégé). Nie dołącza się do niego opisu procentowego. Indie – na uniwersytetach stosuje się skalę procentową: powyżej 80% – najlepsza ocena, 60–80% to „pierwszy przedział”, 40–60% – „drugi przedział”. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ ocena szkolna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-03-10]. ↑ Skala ocen. s. [dostęp 2021-05-24]. ↑ Zagraniczne systemy szkolnictwa wyższego: Niemcy, s. 9. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Organizacja Systemu Edukacji w Polsce Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Edukacja i Dialog – Kontrola i ocena w praktyce szkolnejOstateczna kalkulacja ocen Przykład 1. Obecna ocena to 70% (lub C-). Końcowa waga egzaminu to 50%. Wymagana ocena to 80% (lub B-). Obliczenie: Końcowa ocena z egzaminu jest równa wymaganej ocenie, pomniejszonej o 100% minus końcowa waga egzaminu (w) razy aktualna ocena (g), podzielona przez końcową wagę egzaminu (w): Ocena z egzaminu
Oceny w szkole, czyli skala, w jakiej oceniani są uczniowie, a dokładniej ich wiedza na dany temat oraz praktyczne przygotowanie. Nauczyciele mogą na wiele różnych sposobów weryfikować wiedzę swoich uczniów. Warto jednak dodać, że każda szkoła, a także kraj ma inny system oceniania i dla przykładu w Niemczech skala ocen jest odwrotna do tego, co mamy w Polsce. Jaka w Polsce obowiązuje skala ocen? Najważniejsze w poniższym artykule: W Polsce w większości szkół panuje sześciostopniowa skala oceniania; Ocena dopuszczająca to pierwsza pozytywna ocena oznaczająca zaliczenie; Oceny są wystawiane według procentowej skali. Oceny w szkole Oceny w szkołach to jedyna skala, dzięki której nauczyciel jest w stanie ocenić postęp ucznia, a także jego wiedzę. Nauczyciele mogą wystawić ocenę za każdy rodzaj sprawdzenia wiedzy ucznia takie jak np.: kartkówka, odpowiedź ustna lub sprawdzian. Oceny szkolne to system, który ułatwia nauczycielom weryfikację wiedzy ucznia. Szkolna skala ocen w całej Polsce jest taka sama, ale progi procentowe, dzięki którym wystawia się ocenę, mogą się różnić w zależności od placówki – wszystko to wyznacza procentowy system oceniania w danej szkole np. w jednej placówce oceny dostateczne to 50%, a w innej już 60%. Warto się również skupić na nazwach ocen, ponieważ są one często nieoczywiste. Oto nazwy ocen w szkole: ocena 1 to ocena niedostateczna,ocena 2 to ocena dopuszczająca,ocena 3 to ocena dostateczna,ocena 4 to ocena dobra,ocena 5 to ocena bardzo dobra,ocena 6 to ocena celująca. Skala ocen w szkole podstawowej szczególnie w klasach 1-3 jest nieco inna niż w przypadku wyższych klas. Zobacz: Jak obliczyć średnią na koniec roku? Skala ocen – szkoła podstawowa klasy 1-3 W klasach 1-3 szkoły podstawowej uczniowie nie dostają typowych ocen, a jedynie pochwały w formie pieczątek (lub zostają nagradzani za swój postęp w inny sposób, wszystko to zależy od placówki). Stopnie w szkole podstawowej (klasy 4-8) oraz w szkole średniej są wydawane na podstawie sześciostopniowej skali ocen. Sześciostopniowa skala ocen funkcjonuje nie tylko w Polsce. Sprawdź: Jedynka na koniec roku 2022. Czy z jedną jedynką można przejść do następnej klasy? Skala ocen w szkole Szkolna skala ocen w Polsce wygląda w większości szkół tak samo, ale znaleźć można placówki, w których zamiast skali ocen używa się punktów. Są to zazwyczaj szkoły średnie o amerykańskim profilu nauczania tj. placówka, w której zamiast dwóch semestrów są trzy trymestry itp. System oceniania w szkole W wielu placówkach w Polsce wiedzę ocenia się na podstawie jej weryfikacji na różne sposoby. Nauczyciele mają do dyspozycji skalę ocen, dzięki której mogą ocenić zweryfikowaną wiedzę ucznia. Wszystkie oceny determinuje procentowy system oceniania, który w każdej szkole jest inny np. w jednej placówce stopień dopuszczający, może być od 25%, a w innej już od 30% – liczba procentów na daną ocenę zależy w głównej mierze od poziomu, jaki panuje w szkole. Zobacz: Wystawienie ocen 2022. Do którego czerwca muszą być wystawione oceny? Oceny w szkole: procentowa skala ocen w szkole podstawowej 4-6 Procentowa skala ocen w szkole podstawowej w klasach 4-6 jest taka sama jak w przypadku szkoły średniej, a wszystko to zależne jest od szkoły, a także poziomu jej edukacji. Jeśli jest to renomowana placówka, procenty na daną ocenę będą wyższe i ciężej będzie zdobyć pozytywną ocenę niż w szkole o gorszej opinii. Dopuszczający – jaka to ocena? Nazewnictwo niektórych ocen może być nieznajome dla wielu uczniów. Jaka to ocena dopuszczająca? Ocena dopuszczająca to najgorsza pozytywna ocena, która gwarantuje zdanie zarówno danego sposobu weryfikacji wiedzy, jak i całego okresu edukacji (chodzi tutaj przede wszystkim o ocenę śródroczną oraz końcową). Dwójka (bo o niej mowa) jest pierwszą oceną, która gwarantuje zaliczenie, ale w procentowej skali może znajdować się ona w innych miejscach i wszystko to determinuje WSO (Wewnątrzszkolny System Oceniania) każdej placówki edukacyjnej. W większości szkół dwójka równa jest trzydziestu procentom, ale na „edukacyjnej” mapie Polski można znaleźć szkoły, w których dwójka znajduje się wyżej lub niżej w tej skali. Co ciekawe, skala ocen w szkole wyższej rozpoczyna się właśnie od tej oceny. Jest ona najgorszą oceną, która jednocześnie oznacza niezaliczenie kolokwium (egzaminu) lub przedmiotu. Sprawdź: Oceny z zachowania. Jakie są stopnie z zachowania w szkole? Jaka to ocena niedostateczna? Oceną niedostateczną nazywamy najgorszą ocenę w całej skali ocen w Polsce. Jedynka (bo o niej mowa) to ocena, która oznacza niezaliczenie danego sposobu weryfikacji wiedzy lub danego okresu edukacyjnego z przedmiotu. Zobacz: Gotowość szkolna – czym jest i jak ją ocenić? Na co rodzice powinni zwrócić uwagę? Rodzice pytają o oceny w szkole Ocena dopuszczająca – jaka to?Ocena dopuszczająca to pierwsza pozytywna ocena, która oznacza zaliczenie przedmiotu lub sposobu weryfikacji wiedzy – jest nią dwójka. Ocena mierna – jaka to?Oceną mierną określamy oceną wystarczającą do zdania, ale gorszą od trójki, czyli mowa tutaj o dwójce. Ocena niedostateczna – jaka to?Oceną niedostateczną nazywamy jedynkę, czyli ocenę oznaczającą niezaliczenie. Ocena dobra – jaka to?Oceną dobrą określamy czwórkę, która jest jedną z wyższych ocen. Jakie są oceny w szkole?W szkole opartej na sześciostopniowej skali ocen możemy wyróżnić: ocenę niedostateczną (1), ocenę dopuszczającą (2), ocenę dostateczną (3), ocenę dobrą (4), ocenę bardzo dobrą (5), ocenę celującą (6).
System oceniania w Szwecji. W klasach 1-5 stosowany jest opisowy system oceniania. Rodzic otrzymuje od nauczyciela informację o postępach ucznia oraz sugestię, co należy zrobić, aby mógł on nadrobić zaległości lub rozwinąć swoje umiejętności. Oceny w formie stopni wystawiane są dopiero od 6 klasy. Skala składa się z liter od A
Statut szkoły to taka mała szkolna konstytucja, zbiór zasad życia i funkcjonowania placówki. To najważniejszy dokument zwykle bardzo obszerny, którego nie zmienia się co tydzień. Z tego powodu warto przemyśleć umieszczenie w statucie tylko ogólnej informacji odnośnie oceniania osiągnięć uczniów typu: „System oceniania w szkole jest wspomagany średnią ważoną wyliczaną przez dziennik elektroniczny. Każdy przedmiot posiada własny system klasyfikacji wag. Szczegółowe dane na ten temat zawierają Przedmiotowe Zasady Oceniania stanowiące odrębne dokumenty dostępne dla wszystkich na stronie www.” Średnia ważona w PZO Przedmiotowe Zasady Oceniania to zbiór norm, wg których uczniowie są oceniani podczas pracy na zajęciach i nie tylko (zajęcia pozalekcyjne, kółka zainteresowań, akademia, konkursy zewnętrzne itp.). Zgodnie z informacją w Statucie umieszczamy w PZO zestawienie form sprawdzania osiągnięć ucznia, gdyż do tego obliguje zapis w ustawie z 1991 „nauczyciel ma obowiązek formułowania wymagań edukacyjnych” – skala wag i formy sprawdzania osiągnięć są także wymaganiami, bo określają, w jakiej formie nastąpi sprawdzanie osiągnięć uczniów. Dokument ten będzie wiążący dla każdego nauczyciele danego przedmiotu, np. fizyki, chemii czy j. angielskiego. Obowiązkiem nauczyciela jest poinformowanie uczniów już w pierwszych dniach września o systemie oceniania. Zatem jeszcze przez wakacje nauczyciele mogą cokolwiek zmienić czy przedefiniować. Łatwiej to oczywiście zrobić w PZO niż w statucie. Tabela 1. Formy sprawdzania osiągnięć uczniów i ich wagi: przykład 1 2 3 4 LP. Formy sprawdzania osiągnięć: wiedzy, umiejętności i aktywności ucznia. Przykłady: Waga Kolor w dzienniku 1 Sprawdzian, (…) 5 Czerwony 2 Odpowiedź ustna, (…) 4 Niebieski 3 Kartkówka, (…) 3 Zielony 4 Aktywność, (…) 2 Czarny 5 Zadanie domowe, (…) 1 Czarny Kropki w nawiasach w Tabeli 1. (…) oznaczają, iż można dopisać do wagi różne, nie zaś tylko jedną formę sprawdzania osiągnięć. Te najbardziej pracochłonne, najtrudniejsze zadania to zwykle sprawdziany, najłatwiejsze z kolei i pisane bez nadzoru nauczyciela to zadania domowe. Dlatego wagi stopniowane są od najwyższej – 5 do najniższej – 1. W kolumnie 4 określono także kolor oceny w dzienniku elektronicznym, aby i w ten sposób informować wagę wydarzenia, jakim jest ocenianie lub użycie konkretnej formy. W kolumnie 2 w wierszu 1 polonista wpisze sobie np. Sprawdzian wiadomości z działu, Wypracowanie klasowe itp. a matematyk np. Sprawdzian z działu, Praca egzaminacyjna i inne. Należy pamiętać, iż tabela form i wag jest zbiorem zasad mającym zastosowanie do całego cyklu nauczania danego przedmiotu, co obliguje do wyznaczania form i wag stosowanych w każdej klasie, a jeśli danej formy nie stosujemy w którejś z klas, dopisujemy ją do innych wag, a nie tworzymy nowej wyłącznie dla tej jednej formy sprawdzania osiągnięć. Przykład ważenia ocen Formułujemy formy i wagi dla klas 1-4 liceum z dowolnego przedmiotu, ustalając, że będzie to skala 1-7, bo mamy dużo form sprawdzania osiągnięć. Jeżeli waga 7 będzie użyta dopiero w klasie maturalnej, jej istnienie w skali wag dla całego cyklu oceniania jest nieuzasadnione! Dlaczego? Dlatego, że wagi traktujemy z taką samą powagą prawną jak oceny, czyli jeśli mamy obowiązującą skalę ocen 1-6, to każdej ocenie w PZO przypisujemy konkretne wymagania. Jeśli uczeń je spełni, nie możemy mu powiedzieć: „OK, ale piątki nie dostaniesz, bo piątki są zarezerwowane dla klas maturalnych”. Odnośnie form sprawdzania: wpisujemy je do tabeli, dzieląc na ważne i o mniejszych wymaganiach. Przykładowa skala wag i sposoby sprawdzania osiągnięć ucznia z biologii, chemii czy fizyki. W PZO zapisujemy także skalę oceniania z wyszczególnionymi wymaganiami. Różnica pomiędzy skalą ocen a skalą wag jest taka, że przykładowo uczeń oceny dostatecznej w półroczu może nie otrzymać z żadnej form sprawdzania osiągnięć, bo przyłożył się i zebrał same oceny dobre lub bardzo dobre. Natomiast spodziewa się i słusznie, że każda z form oznaczonych w PZO wagami zostanie przez nauczyciela użyta. Czyli: nauczyciel da mu szansę spróbowania swoich sił w odpowiedzi ustnej, kartkówce, sprawdzianie, oceni aktywność na zajęciach, udział w kole zainteresowań, ciężką pracę przy projekcie grupowym i in. „szanse” zapisane przez nauczyciela w PZO. Czyli uczeń może nie zobaczyć konkretnych ocen, ale wagi powinien zobaczyć wszystkie w ciągu półrocza. Z tego powodu większość szkół wybiera skalę 1-4 czy 1-5, nie tworząc martwych wag i wag straszaków. Przedmiotowe Zasady Oceniania w przypadku średniej ważonej to umowa wiążąca dla nauczyciela i ucznia, której nie można ignorować lub wybierać z niej to, co np. jest mniej uciążliwe dla którejś ze stron. Tworzenie skali wag ocen zaczyna się od planowanie rozkładu materiału i form sprawdzania osiągnięć uczniów, aby do nich dobrać wagi a nie odwrotnie. Nie sugerujemy się ilością wag w innej szkole czy w innej grupie przedmiotowej, każdy z nauczycieli musi określić swój własny system ważenia ocen i wraz za nauczycielami uczącymi tego samego przedmiotu zadecydować o funkcjonalności prawa, które będzie wiążące dla tej grupy przedmiotowej. Nie może być różnych wag u nauczycieli uczących w tej samej szkole tego samego przedmiotu i jeden „wycenił” ocenę z odpowiedzi ustnej na wagę 3, inny na 1.
Nauczyciel może stosować oceny liczbowe w momencie rozpoczęcia przez uczniów V klasy – jednak ten sposób oceniania jest obowiązkowy, począwszy od klasy VII do ostatniej klasy szkoły średniej. Skala ocen waha się od 1 do 10, przy czym najniższym pozytywnym stopniem jest „5”, a najwyższym „10”.
Oświata Wielkiej Brytanii Wszystkie przepisy dotyczące oświaty w Wielkiej Brytanii tworzone są przez rząd centralny. W 1988 Ustawa o Reformie Edukacji wprowadziła obowiązkowy narodowy program nauczania (national curriculum). Ścieżka edukacyjna Nursery (żłobek i przedszkole) Primary school (szkoła podstawowa) Secondary school, High School (gimnazjum) College / Sixth Form ( (Liceum, Szkoła Średnia) University (szkoła wyższa) / Bachelor (licencjat) Master (magister) Doctor (doktor) Professor (profesor) Poziomy nauczania Key Stage 1 w Anglii i Walii, Level A w Szkocji; 5–7 lat Key Stage 2 w Anglii i Walii, Level B w Szkocji; 7–11 lat Key Stage 3 w Anglii i Walii, Level C w Szkocji; 11–14 lat Key Stage 4 w Anglii i Walii, Level D w Szkocji; 14–16 lat Etapy szkolnictwa Edukacja przedszkolna 15 godzin tygodniowo przez 38 tygodni w roku. Nursery class (żłobek, przedszkole) 3-latki / 4-latki Reception class (zerówka) 5-latki (przed pierwszą klasą) Primary School – szkoła podstawowa – obowiązkowy Infant schools – szkoła dla dzieci w wieku od lat 5 do 7; Junior schools – szkoła dla dzieci od lat 7 do lat 11; Combined infant and junior schools – szkoły dwupoziomowe nauczające dzieci w wieku od 5 do 11 lat. High School / Secondary School – gimnazjum – obowiązkowy Trwa od 11 do 16 roku życia. Około 13 roku życia dziecka – egzaminy SAT, kończący 3 etap nauki (Key stage 3). Skala ocen od 8 (najlepszy) do 1 (uczeń nie zdaje). key stage 4 – egzaminy General Certificate of Secondary Education, Egzamin ten kończy obowiązkową naukę w Wielkiej Brytanii. Skala ocen to: A* (ocena najlepsza), A, B, C, D, E, F, G (najniższa) oraz U (uczeń nie zdaje). Further Education / College – szkoła średnia Nauka do 19 roku życia. Po pierwszym roku odbywa się egzamin Advanced Subsidiary (AS level). Skala ocen to A (najlepsza) do F (nie zdaje). College kończy się egzaminami A-levels (odpowiednik polskiej matury), które zdaje się z 3 wybranych przedmiotów (często kontynuowanych z egzaminu AS). Skala ocen to od A (najlepsza), B, C, D, E, F, G oraz U (nie zdaje). Egzamin General Certificate of Education Advanced Level (A-levels) pozwala na rozpoczęcie edukacji wyższej lub edukacji profesjonalnej. Higher Education – szkoła wyższa studia w Wielkiej Brytanii są dwustopniowe, 3–4 letnie studia licencjackie (undergraduate) oraz 1–2 letnie studia magisterskie (postgraduate). „Stare Uniwersytety”, to grupa 50 najstarszych uczelni brytyjskich. Ich wysoki poziom nauczania oraz prestiż na całym świecie, jakim są one darzone, zapewnia absolwentowi znalezienie ciekawej i dobrze płatnej pracy. Politechniki, a właściwie także uniwersytety (od 1992), są one jednak wyodrębnione w zestawieniu ze względu na oferowane przez siebie kursy Business and Technician Education Council Higher National Diploma. „Nowe uniwersytety”, nie mają już takiej pozycji na rynku edukacyjnym i zawodowym jak ich starsze odpowiedniki, oferują szkolenia zawodowe, kursy modułowe grupujące kilka przedmiotów, dostanie się do nich na studia jest o wiele łatwiejsze niż w przypadku „starych uniwersytetów”. Colleges and Institutions of Higher Education, kursy oferowane przez te jednostki dydaktyczne dotyczą wąskiej specjalizacji. Organizacja roku szkolnego Szkoły są czynne 190 dni w roku. Rok szkolny podzielony jest na 3 części. Nauka rozpoczyna się 1 września i trwa do 20–23 lipca (w zależności jak to wypada w kalendarzu). Pierwszy trymestr trwa do połowy października. Wtedy to przypadają pierwsze ferie, trwające 5 dni. Drugi trymestr trwa od końca października do połowy lutego, ale w połowie przypada prawie dwutygodniowa przerwa świąteczna oraz 5-dniowa przerwa w lutym po której dzieci wracają do szkoły. Trzeci trymestr trwa do końca roku szkolnego. W trakcie trzeciego trymestru przypada kolejna przerwa świąteczna, tym razem wielkanocna, trwająca około dwóch tygodni. W czerwcu wypada kolejna przerwa i trwa 5 dni. Maksymalna liczba dzieci w klasach 1–2 szkoły podstawowej to 25, natomiast w klasach wyższych – 33. W szkole średniej maksymalna liczba dzieci w klasie niższej to 30, a w klasie wyższej – 25. Program nauczania Program nauczania w szkole podstawowej podzielony jest na bloki tematyczne: język, matematyka, wiedza o środowisku, przygotowanie do życia w społeczeństwie, religia i etyka, edukacja zdrowotna. Nie ma podziału na 45-minutowe lekcje. W szkole średniej pierwsze dwa lata to nauczanie ogólne, następne dwa to nauczanie zawodowe. Szkoły mają prawo do indywidualnego doboru przedmiotów i metodologii nauczania oraz podręczników.
dXPj9ns. 405 492 237 223 376 311 461 264 13