Imponujące portofolio obrazów Vincenta van Gogha. Kim jest Vincent van Gogh nikomu wyjaśniać nie trzeba. Nie przez przypadek użyte zostało słowo ''jest'' zamiast ''był'', gdyż jego: ''Słoneczniki''; ''Gwiaździstą noc''; ''Irysy''; ''Buty''; ''Dwa krzesła'' ... zna każdy. Artysta w sposób symboliczny obecny jest w każdym fragmencie swoim obrazów. Może nie do końca świadomie, jednak obrazy Van Gogha obecne są niemal wszędzie. Nabyć je można także w UWalls - sklepie gromadzącym reprodukcje najsłynniejszych obrazów z kolekcji artysty. Arcydzieła obrazów Vincenta van Gogha dostępne dla każdego Ich obecność na ścianie w pokoju dziennym, salonie czy sypialni przyciągnie wzrok każdego kto je zobaczy, gdyż stanowią oryginalną ozdobę. Tym bardziej, że oprócz martwej natury (znany w Polsce obraz z 12 słonecznikami chociażby) Van Gogha tworzone były w nurcie impresjonistycznym. Akrylowe czy olejne najpopularniejsze obrazy ścienne dostępne są tu w wersji drukowanej. Dla wielu są bardziej intersujące, niż obrazy dzielone: tryptyki; czteroczęściowe; 5-cioczęściowe. Posiadamy znane obrazy Van Gogha w wielu wymiarach płótna, wzorach i rozmiarach egzemplarza. Uwaga! 🚨 W naszym sklepie Uwalls można kupić obrazy wysokiej jakości 🎨
Wymiary. 98 × 69 cm. Multimedia w Wikimedia Commons. Martwa natura: wazon z pięcioma słonecznikami ( hol. Vijf zonnebloemen in een vaas, ang. Still Life: Vase with Five Sunflowers) – obraz Vincenta van Gogha namalowany w sierpniu 1888 [1] podczas pobytu artysty w miejscowości Arles. Nr kat.: F 459, JH 1560.
Vincent van Gogh był holenderskim malarzem tworzącym w Holandii, Belgii, Francji i Anglii, a czołówka najbardziej znanych postaci w całej historii sztuki to właśnie przede wszystkim Vincent van Gogh. Obrazy jego wywierały i nadal wywierają wielki wpływ na artystów na całym świecie, a miliony osób dekoruje swoje wnętrza reprodukcjami dzieł van Gogha. Jako malarz Vincent van Gogh reprezentował kilka kierunków sztuki, między innymi postimpresjonizm i ekspresjonizm. Vincent van Gogh urodził się w roku 1853 w rodzinie reprezentującej wyższą klasę średnią. Jego ojciec, Theodorus van Gogh, był pastorem, matka zaś – Anna Cornelia Carbentus – artystką. Powodowało to, że od najmłodszych lat Vincent miał stały kontakt ze rysunku rozpoczął w gimnazjum w Tilburgu. Jego nauczycielem był Constant Cornelis, który w malarstwie odrzucał technikę na rzecz chwytania chwil i obserwacji przyrody oraz scen życia codziennego. To dlatego już wczesne obrazy Vincenta van Gogha prezentują utrwalony i skonkretyzowany w późniejszych latach charakterystyczny 1869 roku twórca zajmował się handlem sztuką, początkowo w Hadze, następnie w Londynie. Był to jeden ze szczęśliwszych okresów, jakie przeżył Vincent van Gogh. Dzieła malarskie innych artystów sprzedawały się doskonale, osiągały wysokie ceny, tak więc w wieku niespełna dwudziestu lat osiągał dochody wyższe niż obrazów van Gogha, tak dziś popularne na całym świecie, opierają się na dziełach powstałych w większości w ostatniej dekadzie życia artysty, jednak zanim zostały stworzone, van Gogha czekała długa artystyczna i życiowa droga. Przez pewien czas był bardzo pobożny, fascynował go monastycyzm, czyli forma religijności oparta na regule zakonnej i życiu w klasztorze. Chciał nawet zostać pastorem, jednak nie zdał odpowiedniego w Paryżu, a w styczniu 1879 roku objął stanowisko misjonarza w okręgu górniczym Borinage w Belgii, skąd jednak został zwolniony przez władze kościelne za podważanie godności kapłaństwa. Niedługo później po raz pierwszy trafił do azylu dla psychicznie chorych w Geel. W roku 1880 poważniej zaczął myśleć o sztuce jako głównym życiowym zajęciu, podjął więc naukę na Academie Royale des Beaux-Arts w Brukseli. Malarstwo van Gogha z tamtego okresu określane jest jako depresyjne. Charakteryzuje się wpływami holenderskimi w postaci stonowanej, raczej ciemnej kolorystyki, tak różnej od feerii barw, która wypełnia najsłynniejsze obrazy Vincenta van Gogha z lat 1886 roku, na cztery lata przed śmiercią, artysta przenosi się do Paryża, gdzie studiuje w studiu Fernanda Cormona. Poznaje wówczas Camile’a Pissarro, Claude’a Moneta oraz Paula Gauguina. Pod wpływem nowych inspiracji jego obrazy stają się jaśniejsze i malowane są krótszymi, bardziej dynamicznymi pociągnięciami artystycznej braci van Gogh znany jest z dużego temperamentu i pobudliwości. Długie, nocne dyskusje i obsesyjne malowanie za dnia nie wpływają dobrze na jego kruche zdrowie psychiczne. Któraś z kłótni między van Goghiem a Gauguinem doprowadza do sytuacji, gdzie jeden z artystów odcina sobie kawałek ucha. Jest to oczywiście Vincent van Gogh. Portret, który artysta namalował po tym wydarzeniu jest jednym z najsłynniejszych jego dzieł. Dekadenckie życie w Paryżu to czas, kiedy van Gogh popada w coraz większe szaleństwo i ponownie trafia do azylu dla psychicznie chorych w Saint-Remy. 27 lipca 1890 roku postrzela się z pistoletu w brzuch, w wyniku czego umiera dwa dni później w wyniku infekcji. Istnieje teoria, że w wypadku artysty brały udział osoby trzecie, zaś wersja o samopostrzale została upubliczniona po to, by uchronić prawdziwego sprawcę. Miał być nim szesnastoletni przyjaciel artysty, Rene nieco ponad dekadę Vincent van Gogh stworzył ponad dwa tysiące dzieł sztuki, w tym około ośmiuset sześćdziesięciu obrazów olejnych, z których większość pochodzi z dwóch ostatnich lat jego życia. Odważne kolory oraz dramatyczne, impulsywne i ekspresyjne pociągnięcia pędzla to niepodrabialny styl, w którym tworzył van Gogh. Kwiaty, krajobrazy, martwe natury, portrety i autoportrety – takie tematy najczęściej poruszał artysta w swoich pracach, a jego twórczość przyczyniła się do powstania podstaw sztuki oprócz autoportretu z odciętym uchem, słynne obrazy van Gogha to „Słoneczniki”, „Gwieździsta noc”, „Żółty dom” oraz „Pole pszenicy z krukami”.
Ćma pawica ( hol. Grote Nachtpauwoog, ang. Great Peacock Moth) – obraz olejny (nr kat.: F 610, JH 1702) namalowany przez Vincenta van Gogha w maju 1889 [1] podczas jego pobytu w miejscowości Saint-Rémy .
Vincent van Gogh - Pokój van Gogha w Arles (III) - 1889r. Oprócz trzech obrazów powstały również dwa szkice związane z tym tematem, zamieszczone przez van Gogha w listach do Paula Gauguina i brata Pokój van Gogha w Arles (w oryginale dosł: Sypialnia van Gogha) to jedna z najbardziej znanych prac artysty. Żywe kolory, niezwykła perspektywa i znajoma treść sprawiają, że jest on nie tylko jednym z najbardziej znanych prac van Gogha, ale też zaliczanym przez niego samego do jego ulubionych zarówno obrazów, jak i szkiców, była sypialnia artysty w domu znanym jako "Żółty Dom", położonym przy placu Place Lamartine 2 w Arles. W otwartych z prawej strony drzwiach widać schody prowadzące na piętro; drzwi z prawej prowadziły do pokoju Gauguina. Pokój nie był prostokątny, ale miał kształt trapezu z kątem rozwartym z lewej strony ściany frontowej i ostrym – z prawejO trzeciej wersji van Gogh wspomina w liście do brata z 28 września 1889: "Wkrótce wyślę ci małe płótna z czterema czy pięcioma pracami, które chcę dać matce i naszej siostrze. Prace te właśnie schną, mają rozmiar od 10 do 12 i są to małe kopie "Pola zboża z cyprysami”, "Cyprysów”, "Oliwek”, "Żniwiarza” i "Sypialni” oraz mój mały autoportret" Obrazy w obrazieSeria obrazów oraz szkiców z Sypialnią jest niezwykła z kilku powodów: jest ona jedynym przykładem, kiedy van Gogh cytuje na obrazie inne swoje obrazy, a także dlatego, iż przedstawiony pokój służył mu nie tylko jako sypialnia, ale jako studio. Van Gogh powiesił w "Żółtym domu" wiele swoich obrazów, które wówczas namalował. Jeśli chodzi o cytowane obrazy, to wszystkie wersje różnią się tu między sobą: na szkicu znajdujacym się w liście do brata zacytowane są następujące obrazy: nad łóżkiem – Portret matki artysty, na ścianie od lewej: Portret Eugene’a Bocha (prawdopodobnie) i obraz trudny do zidentyfikowania, na szkicu w liście do Gauguina: nad łóżkiem – Skały (prawdopodobnie), na ścianie od lewej: obraz trudny do zidentyfikowania i Portret Eugene’a Bocha (prawdopodobnie), Pokój van Gogha w Arles (wersja I): nad łóżkiem – Skały (prawdopodobnie), na ścianie od lewej: Portret Eugene’a Bocha i Portret Millieta. Pokój van Gogha w Arles (wersja II): nad łóżkiem – Skały (prawdopodobnie), na ścianie od lewej: Autoportret (prawdopodobnie) i obraz trudny do zidentyfikowania. Pokój van Gogha w Arles (wersja III): nad łóżkiem – obraz trudny do zidentyfikowania, na ścianie od lewej: Autoportret i obraz trudny do zidentyfikowania. InterpretacjaSwoje krzesło, które było w rzeczywistości białe, van Gogh zdecydował się namalować w kolorze żółtym, który kojarzył mu się ze słońcem, ciepłem i szczęściem. Również białym ścianom pokoju nadał kolor jasnofioletowy, bo ten lepiej korespondował z zielonym kolorem okna i żółtym łóżka. W wersji drugiej dzieła podłoga i łóżko namalowane zostały niespokojnymi liniami, wbrew założeniu, że obraz ma wywoływać uczucie spokoju dla umysłu i wyobraźni, w wersji trzeciej panuje natomiast nastrój wyczekiwania, jaki towarzyszył van Goghowi w związku ze spodziewanym przyjazdem do Arles Gauguina w październiku 1888. Malowidło symbolizuje nadzieję van Gogha na stworzenie w "Żółtym Domu" bazy dla kolonii założonej atmosfery spokoju mającej emanować z obrazu, ostateczny kształt dzieła nie wywołuje zapowiadanego efektu. Przedmioty stoją w stosunku do siebie w nieładzie, a każdy z nich wydaje się być odizolowany od pozostałych. Niepokojące są skrócenia przedmiotów, pochylona podłoga, jakby miała za chwilę runąć, ustawione skośnie meble (stolik z miednicą i krzesła), krzywo wiszące obrazki na ścianie. Ta dwuznaczna atmosfera tworzy widoczne napięcie między wewnętrzną tęsknotą van Gogha za bezpiecznym i przytulnym domem, której rzeczywistość nie była w stanie mu dać a osamotnieniem, poczuciem opuszczenia i wyobcowania, które było silniejsze. > pan>
Yvt0m. 491 81 332 16 242 352 367 19 419
obraz vincenta van gogha krzesło