Jeżeli nic innego nie wynika z umowy o pracę, pracodawca powinien skorzystać z innego sposobu wypłaty, np. do rąk własnych pracownika lub w formie przekazu pocztowego. W przeciwnym razie popełni wykroczenie przeciwko prawom pracownika polegające na niewypłaceniu wynagrodzenia w terminie, za które grozi kara od 1000 zł do 30 000 zł.

Już od 1 stycznia 2019 r. wejdą w życie zmiany w zasadach dokonywania wypłat wynagrodzeń. To rezultat uchwalonej w dniu 10 stycznia 2018 r. ustawy „O zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją”. Choć przepisy zawarte w tej ustawie dotyczą przede wszystkim przechowywania dokumentacji osobowej pracowników to wprowadzają również ważną zmianę w zasadach wypłaty wynagrodzeń. Czy w myśl nowych przepisów wypłatę wynagrodzenia będziemy mogli dostać tylko na konto bankowe czy także w formie gotówkowej, prosto do ręki? O tym przeczytacie w dalszej części naszego tekstu. Jakie przepisy obowiązują obecnie? Wynagrodzenie za wykonaną pracę to jedno z podstawowych praw pracownika. Obecnie, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, podstawową metodą wypłaty wynagrodzenia jest przekazanie gotówki do rąk własnych pracownika. Pracownik nie ma obowiązku posiadania konta bankowego w celu przelewania wynagrodzenia a pracodawca nie może go zmusić do jego założenia. Inne formy wypłaty wynagrodzenia są możliwe, ale tylko w sytuacji, gdy stanowi o tym układ zbiorowy pracy lub też pracownik wyrazi na to zgodę na piśmie podając równocześnie numer konta bankowego właściwego do wypłaty należności. Co się zmieni w 2019 roku? Od 1 stycznia 2019 r. przywołane powyżej przepisy ulegną zmianie. Teraz podstawowym sposobem wypłaty wynagrodzenia stanie się forma bezgotówkowa, czyli przelew na rachunek bankowy pracownika. Czy wypłata w formie gotówkowej będzie nadal możliwa? Tak, ale pracownik zainteresowany taką formą wypłaty będzie musiał poinformować o tym odpowiednio wcześniej swojego pracodawcę i złożyć w tej sprawie wniosek – w formie tradycyjnej, papierowej lub przesłać drogą elektroniczną. Jeżeli pracownik takiego wniosku nie złoży pracodawca będzie miał prawo żądać od niego podania numeru rachunku bankowego. Dla pracownika, który do tej pory nie posiadał konta w banku, pewnym ułatwieniem może być możliwość założenia podstawowego rachunku płatniczego, za który nie będzie trzeba ponosić żadnych opłat. Zgodnie z dyrektywą unijną od 8 sierpnia 2018 r. każdy polski bank musi posiadać takie konto w swojej ofercie. Obowiązek informacyjny pracodawcy W związku ze zmianą przepisów na pracodawcę został nałożony obowiązek informacyjny. Pracodawca, który obecnie przekazuje wynagrodzenie do rąk pracownika, będzie zobowiązany w terminie 21 dni, począwszy od 1 stycznia 2019 roku, poinformować go o obowiązku podania numeru rachunku bankowego lub możliwości złożenia wniosku o dalszą wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracownik musi dać odpowiedź w ciągu 7 dni od uzyskania tych informacji od pracodawcy. Jeżeli w tym czasie przypada termin wypłaty wynagrodzenia a pracownik jeszcze nie udzieli odpowiedzi, pracodawca ma obowiązek wypłacić wynagrodzenie tak, jak dotychczas, do rąk własnych pracownika. Pracownik, który sam wystąpi z wnioskiem o przekazywanie wynagrodzenia na numer rachunku bankowego zanim dostanie taką informację od pracodawcy, otrzyma wypłatę wynagrodzenia zgodnie z otrzymanym wnioskiem. Pracodawca nie będzie musiał już go o tym informować. Jeśli pracownik zostanie zatrudniony już po 1 stycznia 2019 roku, pracodawca będzie miał prawo żądać od niego podania numeru rachunku bankowego, lub uzyskać wniosek o wypłacie wynagrodzenia do rąk własnych. Pracodawcy, którzy już teraz przekazują pracownikowi wynagrodzenie na numer rachunku bankowego, po wejściu w życie nowych przepisów, nie będą musieli pozyskiwać żadnych nowych wniosków pracownika. Zmiana przepisów dotycząca sposobu wypłaty wynagrodzenia to, według ustawodawcy, dostosowanie się do realnych preferencji pracowników i pracodawców. Statystyki pokazują, że Polacy częściej wybierają bezpieczniejszą i wygodniejszą wypłatę na konto, a nie bezpośrednio do ręki. Nowe przepisy mają też umożliwić większą przejrzystość transakcji pomiędzy pracodawcami a pracownikami, służyć ograniczeniu „szarej strefy”, utrudniać ukrywanie przekazywanych środków i tzw. rozliczanie „pod stołem”. Usługi księgowe BRGS Biuro Rachunkowe Grzegorz Sasin Warszawa (Praga)

złożenia wniosku o dalszej wypłacie wynagrodzenia do rąk własnych; Ma na to czas do 22 stycznia 2019 r. Pracownik powinien przekazać informacje o numerze rachunku bankowego albo złożyć wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych w ciągu 7 dni od poinformowania. Pracownik, nadal będzie mógł otrzymać pensję w gotówce, jeśli:
Dokument wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pobierz wzór wniosku pracownika o wypłatę wynagrodzenia do rąk jeszcze 45 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Uzyskaj pełen dostęp do Portalu Kadrowego a wraz z nim: Aktualne informacje o zmianach w prawie (24/dobę) Indywidualne konsultacje z ekspertami (odpowiedź w 48 h) Codziennie aktualizowana baza ponad 8 500 porad z zakresu kadr, płac, ZUS i HR Ponad 1700 narzędzi: wzorów dokumentów, kalkulatorów, komentarzy, e-szkoleń Uzyskaj dostęp do portalu na cały miesiąc za jedyne 19,90 zł netto [24,48 zł brutto] » Jeśli posiadasz kontoZaloguj się Adres e-mail:HasłoNie pamiętam hasłaZapamiętaj mnie. Jeżeli nie posiadasz pełnego dostępu do portalu, możesz wykupić dostęp jednorazowy do wybranego dokumentu. Wykup dostęp jednorazowy zł brutto SMS » zł brutto
Jak zatem wynika z cytowanego przepisu, obecnie zasadą jest wypłata wynagrodzenia przelewem na konto pracownika, chyba że ten złoży wniosek (w formie elektronicznej lub papierowej) o dokonywanie wypłat w gotówce. Nie ma przy tym konieczności uzasadniania takiego wniosku. W tym miejscu wymaga podkreślenia, że takie rozwiązanie
Pomoc ifirma Zmiany w przepisach 2019 Zmiany dotyczące wypłacania wynagrodzenia za pracę od r. Od r. zaczęła obowiązywać ustawa z dnia 10 stycznia 2018 roku dotycząca skrócenia okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją. Kolejną ważną kwestią wprowadzoną podczas nowelizacji ustawy, jest zmiana zasady dokonywania wypłat wynagrodzeń pracownika. Według Kodeksu pracy na dzień dzisiejszy: art. 86 §1 Pracodawca jest zobowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonym w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy. art. 86 §2 Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej; częściowe spełnienie wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna jest dopuszczalna tylko wówczas gdy przewidują to ustawowe przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy. Od stycznia 2019 ulegnie zmianie art. 86 §3 dotyczący sposobu wypłacania wynagrodzenia, poniższa tabela przedstawia zapis przepisu przed jak i po zmianie. Stan prawny obowiązujący do końca 2018 roku Stan prawny od 2019 roku Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie. Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do końca 2018 roku, jeżeli pracownik zobowiązuje się pisemnie do otrzymywania wynagrodzenia w innej formie niż w postaci gotówkowej do rąk własnych, pracodawca ma prawo przesłać wynagrodzenie na wskazane w oświadczeniu konto bankowe. Niemniej jednak od r. sytuacja związana ze sposobem przekazywania wynagrodzenia ulegnie zmianie. Podstawowym sposobem wypłaty wynagrodzenia będzie forma bezgotówkowa – przelew na konto bankowe, które wskaże pracownik podczas zatrudnienia zgodnie z nowym brzmieniem art. 86 §3 Kodeksu pracy. Należy również pamiętać, że w przypadku kiedy pracownik będzie preferował inną formę wypłaty wynagrodzenia, może złożyć pracodawcy oświadczenie w formie papierowej lub elektronicznej, aby wypłata została przekazywana do rąk własnych. Analizując powyższą zmianę, zostanie więc odwrócona obowiązująca reguła dotycząca podstawowej formy zapłaty wynagrodzenia. W głównej mierze zmiana została umotywowana próbą ograniczenia „szarej strefy” i rozliczaniem pensji pracownika „pod stołem”. W związku ze zmianami, które zaczną obowiązywać od r. pracodawca ma obowiązek poinformowania swoich pracowników w terminie 21 dni od daty wejścia w życie ustawy – termin upływa r., o obowiązku przekazania odpowiednich dokumentów takich jak: oświadczenie o numerze rachunku bankowego, na które ma zostać przekazywane wynagrodzenie lub wniosek dotyczący przekazywania wynagrodzenia do rąk własnych. Nie doprecyzowano w jakiej formie ma zostać przekazana informacja o zmianie formy wypłaty wynagrodzenia pracownikom, natomiast powinno nastąpić to w sposób dla wszystkich czytelny i dostępny np. przesyłanie wiadomości e-mail lub wywieszenie informacji na tablicy ogłoszeń. Od momentu otrzymania takiego zawiadomienia, pracownik ma 7 dni na dostarczenie dokumentów pracodawcy. W sytuacji kiedy w terminie ustawowym przypadnie termin wypłaty wynagrodzenia, pracodawca wypłaca pensję do rąk własnych pracownika, czyli zgodnie z poprzednią wersją ustawy. Tak samo, pracodawca będzie musiał postąpić w sytuacji nieotrzymania od pracownika dokumentów dotyczących wyboru formy wypłaty wynagrodzenia. Pamiętaj! Przelew dokonany na rachunek pracownika musi być wykonany w takim terminie, aby wynagrodzenie pojawiło się na tym rachunku najpóźniej w dniu określonym, jako termin wypłaty wynagrodzenia. Podstawowy rachunek płatniczy W sytuacji kiedy pracownik nie posiada konta bankowego i obawia się, że jego założenie będzie narażać go na dodatkowe koszty, może uruchomić podstawowy rachunek płatniczy (PRP). Od 8 sierpnia wszystkie banki mają obowiązek udostępnić klientom nowy typ konta osobistego. Jest on dedykowany każdemu, kto nie posiada żadnego rachunku osobistego w jakimkolwiek polskim banku. Konto ma zapewnić bezpłatny dostęp do podstawowych czynności bankowych. Jest to znaczne ułatwienie, które zostało wprowadzone po przez unijną dyrektywę PAD określającą zasady oferowania przez instytucje finansowe tzw. Rachunków podstawowych. Ważne! Pamiętaj! Pracodawca ma obowiązek podjąć wszelkie możliwe działania by otrzymać od pracownika informację, w jakiej formie ma być wypłacone wynagrodzenie. Autor: Agnieszka Sołtys – Czy ten artykuł był pomocny? Powiązane artykuły
2. Pracownik może złożyć wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej o wypłatę wynagrodzenia w formie gotówkowej do rąk własnych. Wynagrodzenia wypłacane w formie gotówkowej pracownicy odbierają na podstawie dokumentu tożsamości w kasach banku wskazanego przez Pracodawcę w godzinach otwarcia placówek. 3.
Artykuły: Pracownicy: zatrudnianie, urlopy, zasiłki, świadczenia, ekwiwalenty Od 1 stycznia 2019 r. zasadą będzie dokonywanie wypłaty wynagrodzenia na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy. Jeżeli jednak pracownik złoży wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, to pracodawca będzie mieć obowiązek zastosowania tego sposobu wypłaty wynagrodzenia za pracę. Określone w przepisach Kodeksu pracy zasady dotyczące wypłaty wynagrodzenia za pracę nie będą dotyczyć wynagrodzenia z tytułu umów cywilnoprawnych np. umowy zlecenia - poinformowało Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Interpelacja nr 26730 do ministra rodziny, pracy i polityki społecznej w sprawie sposobu wypłaty pensji dla pracownika Zostałem poproszony przez jednego z pracowników dużego koncernu zagranicznego mającego swoją siedzibę w moim okręgu wyborczym o wyjaśnienie kwestii wypłaty wynagrodzenia przez pracodawcę pracownikowi w formie gotówkowej. Zgodnie z przepisami wypłata wynagrodzenia za pracę ma się odbywać na wskazany przez pracownika rachunek bankowy. W/w zakład właśnie stosuje taką zasadę, natomiast poinformował pracownika, że likwiduje możliwość wypłaty gotówkowej. W związku z tym przedkładam pytania: Czy pracownik może złożyć wniosek do pracodawcy o wypłatę pensji do rąk własnych? Czy firma pracownika może odmówić mu wyboru sposobu płatności wynagrodzenia za pracę? Czy forma wypłaty wynagrodzenia pracownikowi, tj. gotówkowo lub na konto, może być uzależniona od sposobu zatrudnienia, jak na umowę o pracę, zlecenie, powołanie, etc.? Poseł Krzysztof Sitarski 2 października 2018 r. Odpowiedź na interpelację nr 26730 w sprawie sposobu wypłaty pensji dla pracownika Odpowiadając na interpelację Pana Posła Krzysztofa Sitarskiego w sprawie sposobu wypłaty pensji dla pracownika, przekazaną przy piśmie z dnia 5 października 2018 r., znak: K8INT26730, uprzejmie przekazuję następujące informacje. W świetle obowiązujących przepisów pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w ... DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU JEST BEZPŁATNYWYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE. Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego. REJESTRACJA dla nowych użytkowników LOGOWANIE dla użytkowników DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do: ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza) narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach kalkulatorów i baz danych działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą Czas rejestracji - ok. 1 min Uwaga Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem » Wniosek pracownika o gotówkową wypłatę wynagrodzenia wysłany e-mailem. Pracownik złożył pracodawcy oświadczenie – drogą e-mailową – o chęci dalszego pobierania wynagrodzenia do rąk własnych (gotówką). Czy jest ono ważne, czy też dla swojej ważności powinno być opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym?
WoWWR Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych Pobierz program Wersja: | Pobrań: 1696 | Obowiązuje od: 2019-01-01 5 5 | Głosów: 1 Opis: WoWWR Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych Pracownik otrzymywać może wynagrodzenie na zasadach ustalonych w umowie o pracy. Zarówno termin wypłaty, jak i forma i miejsca wypłaty powinna być uregulowana w umowie o pracę, a jeśli informacji tych nie ma w umowie – powinien je zawierać regulamin pracy lub inne przepisy wewnętrzne. Przepisy te nie mogą jednak być mniej korzystne dla pracownika niż podstawowe zasady, wynikające z ustawy – kodeks pracy. W zakresie formy wypłaty kodeks pracy stwierdza, że od 2019 r. wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracodawca, w terminie do 22 stycznia 2019 r. poinformować powinien w sposób u niego przyjęty pracowników, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie za pracę do rąk własnych, o obowiązku: podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę, albo złożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. W takim przypadku pracownik podaje pracodawcy numer rachunku płatniczego albo składa pracodawcy wniosek dotyczący dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 7 dni od dnia otrzymania od pracodawcy powyższej informacji. W stosunku do pracowników nowo zatrudnianych po r. pracodawca powinien tej informacji wymagać dodatkowo, poza treścią umowy o pracę i traktować jako oświadczenie pracownika złożone i archiwizowane w aktach pracowniczych. Podstawa prawna: Art. 86 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy tj. z dnia 13 kwietnia 2018 r. ( z 2018 r. poz. 917), Art. 10 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją ( z 2018 r. poz. 357). Cechy formularza: Grupa formularzy: Typ sprawy Formularze bazowe Podatki, cła, akcyza Finanse i księgowość Praca i kadry Umowy, pisma, wnioski Sprawy obywatelskie Inne Nota prawna: PAMIĘTAJ! Gdy wypełnisz formularz - przeczytaj go uważnie w wersji ostatecznej lub skonsultuj się ze specjalistą! Udostępnione przez nas wzory druków, formularzy, pism, deklaracji lub umów należy zawsze właściwie przetworzyć, uzupełnić lub dopasować do swojej sytuacji. Pamiętaj, że podpisując dokument kształtujesz nim swoje prawa lub obowiązki, zatem zachowaj należytą uwagę przy zmianach i jego wypełnianiu. Ze względu na niepowtarzalność każdej czynności, samodzielnie lub na podstawie opinii specjalisty musisz ocenić, czy wykorzystany formularz zastał zastosowany przez Ciebie odpowiednio do stanu faktycznego, prawnego lub zamierzonego celu. Format XML dla programistów: Komentarze użytkowników: Dodaj Twój komentarz
Przechowywanie wniosków o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych oraz o urlopy okolicznościowe i wypoczynkowe Źródło: Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 21 (495) z dnia 1.11.2019, strona 42 - Spis treści »
Akta osobowe pracowników dzielimy od 1 stycznia 2019 r. na cztery części: A, B, C i D. Co po zmianach przepisów powinny zawierać poszczególne części akt osobowych? Akta osobowe pracowników dzielimy od 1 stycznia 2019 r. na cztery części: A, B, C i D. W części A należy przechowywać dokumenty związane z ubieganiem się o zatrudnienie, w części B - dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy i przebiegu zatrudnienia, a w części C - dokumenty w zakresie ustania stosunku pracy. Natomiast w nowej części D akt osobowych należy składać dokumenty dotyczące ponoszenia przez pracownika odpowiedzialności porządkowej lub odpowiedzialności określonej w odrębnych przepisach. Nowy podział akt osobowych obowiązuje w pełni w stosunku do pracowników zatrudnionych od 1 stycznia 2019 r. W przypadku pracowników, którzy w tym dniu pozostawali w stosunku pracy, akta zgromadzone do 31 grudnia 2018 r. pracodawca może pozostawić bez wprowadzania zmian. Natomiast dokumenty włączane do tych akt od 1 stycznia 2019 r. powinny być gromadzone zgodnie z nowymi zasadami. Nie ma przeszkód, aby pracodawca dostosował akta osobowe zgromadzone przed dniem wejścia nowych przepisów do określonych nimi zasad i prowadził te akta w całości zgodnie ze zmienionymi regulacjami. W części A akt osobowych należy obecnie gromadzić: 1) oświadczenia lub dokumenty dotyczące danych osobowych, zgromadzone w związku z ubieganiem się o zatrudnienie tj.:, CV, list motywacyjny, wypełniony kwestionariusz osobowy dla osoby ubiegającej się o zatrudnienie, świadectwo pracy z poprzednich miejsc pracy, dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe, wymagane do wykonywania oferowanej pracy (np. świadectwa i dyplomy potwierdzające wykształcenie, ukończone kursy, szkolenia lub posiadane uprawnienia), świadectwo ukończenia gimnazjum - w przypadku osoby ubiegającej się o zatrudnienie w celu przygotowania zawodowego, inne dokumenty, jeżeli obowiązek ich przedłożenia wynika z odrębnych przepisów (np. w przypadku osób ubiegających się o zatrudnienie w służbie cywilnej - oświadczenie o niekaralności); 2) skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich (art. 229 § 1 pkt 1, § 11 i § 12 Kodeksu pracy). Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących: ● imię (imiona) i nazwisko, ● imiona rodziców, ● datę urodzenia, ● miejsce zamieszkania (adres do korespondencji); ● wykształcenie, ● przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Pracodawca nie może więc żądać od kandydata do pracy innych danych, np. o stanie cywilnym, rodzinnym. Żądanie od kandydata do pracy innych informacji, np. zaświadczenia o niekaralności, jest dopuszczalne tylko w sytuacji, gdy ze względu na rodzaj zatrudnienia zezwalają na to odpowiednie przepisy prawa lub gdy jest w nich zapisane, że określone stanowisko może objąć jedynie osoba wcześniej niekarana. W innych przypadkach żądanie od osoby ubiegającej się o zatrudnienie takiego zaświadczenia jest niedopuszczalne. Polecamy: Monitor Prawa Pracy i Ubezpieczeń – prenumerata Oprócz tego kandydat na pracownika może przedstawić dokumenty potwierdzające jego dodatkowe kwalifikacje lub umiejętności, np. dyplom ukończenia wyższej uczelni oraz inne dokumenty, np. potwierdzające jego staż pracy, jeśli zamierza korzystać z określonych uprawnień przewidzianych w regulacjach prawa pracy (np. świadectwa pracy z poprzednich miejsc pracy). Wszystkie te dokumenty złożone przez kandydata do pracy należy przechowywać w części A akt osobowych. Należy zwrócić uwagę, że 21 lutego 2019 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie niektórych ustaw w zawiązku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych). Zgodnie z tą ustawą zmianie ulegnie przede wszystkim katalog danych osobowych, jakie pracodawca będzie mógł żądać od pracownika przed przyjęciem go do pracy, a jakie po jego zatrudnieniu. Przed zatrudnieniem pracodawca będzie mógł wymagać podania przez przyszłego pracownika jedynie następujących danych: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) data urodzenia, 3) dane kontaktowe wskazane przez taką osobę, 4) wykształcenie, 5) kwalifikacje zawodowe, 6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia. To dosyć znaczące ograniczenie danych osobowych, jakie pracodawca będzie mógł przetwarzać przed przyjęciem pracownika do pracy. Ustawodawca usunął z katalogu tych danych imiona rodziców, które po zmianie przepisów nie będą już przetwarzane ani przed zatrudnieniem, ani po zatrudnieniu pracownika. Również informacja o miejscu zamieszkania nie będzie dostępna dla pracodawcy przed zatrudnieniem pracownika. Danych o tym, gdzie pracownik mieszka, pracodawca będzie mógł wymagać dopiero po jego zatrudnieniu. Dodatkowo ustawodawca zaznaczył, że pracodawca może przed przyjęciem do pracy wymagać od kandydata danych kontaktowych. Jakie jednak dane do kontaktu (np. nr telefonu, adres e-mail, adres korespondencyjny) pracodawca będzie mógł przetwarzać przed przyjęciem pracownika do pracy, zadecyduje sam kandydat. Ponadto ustawodawca wskazał, że pracodawca będzie mógł żądać od osoby ubiegającej się o pracę danych dotyczących wykształcenia, kwalifikacji zawodowych oraz przebiegu dotychczasowego zatrudnienia tylko wtedy, gdy będzie to niezbędne do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Oznacza to, że pracodawca poszukujący kandydatów do prac prostych, niewymagających żadnych określonych kwalifikacji czy doświadczenia, nie będzie mógł żądać od kandydata wskazanych informacji. W części A akt osobowych przechowywane są obecnie także skierowania oraz orzeczenia lekarskie dotyczące: wstępnych badań lekarskich osób przyjmowanych do pracy, aktualnych badań wstępnych, okresowych lub kontrolnych osób przyjmowanych ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą, stwierdzenia braku przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie, przedstawionych przez osoby przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy (jeżeli nowy pracodawca stwierdził, że warunki opisane w skierowaniu na badania wystawionym przez poprzedniego pracodawcę odpowiadają warunkom występującym na stanowisku pracy, na którym ta osoba ma zostać zatrudniona), badań lekarskich osób przyjmowanych do pracy, ale pozostających jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą (w takim przypadku pracownik przedkłada nowemu pracodawcy aktualne orzeczenie lekarskie, uzyskane w ramach wstępnych, okresowych lub kontrolnych badań lekarskich z zakładu pracy, w którym jest równolegle zatrudniony, oraz skierowanie do wykonania tych badań). Część B akt osobowych W części B akt osobowych należy obecnie przechowywać oświadczenia lub dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia pracownika, w tym: oświadczenia lub dokumenty dotyczące danych osobowych, gromadzone w związku z nawiązaniem stosunku pracy, tj. kwestionariusz osobowy dla pracownika lub oświadczenia pracownika, w których pracownik wskaże dane osobowe, których pracodawca może żądać na podstawie art. 221 Kodeksu pracy); Pracodawca pobrał od pracownika upoważnienie do przetwarzania jego danych osobowych. Zamieścił je w osobnym zbiorczym segregatorze, w którym przetrzymuje różne upoważnienia. Postępowanie pracodawcy jest nieprawidłowe. Przetwarzanie danych osobowych pracownika i prowadzenie jego akt osobowych ma podstawę prawną w przepisach Kodeksu pracy. W związku z tym nie trzeba pozyskiwać zgody na przetwarzanie danych osobowych od pracowników w tym celu. Należy pamiętać, że pracodawca, gromadząc dane osobowe pracowników, przetwarza tylko te z nich, które są potrzebne do zatrudnienia, realizacji przebiegu zatrudnienia oraz realizacji obowiązków pracodawcy. W aktach osobowych pracowników nie powinno być więc, co do zasady, danych wykraczających poza katalog wskazany w Kodeksie pracy. Jeżeli jednak pracownik przedstawi takie dane z własnej inicjatywy (np. zdjęcie w CV), zgoda na przetwarzanie tych danych powinna znaleźć się w aktach osobowych pracownika. Zgodę tę należy umieścić w tej części akt osobowych, w której znajdują się dane osobowe objęte zgodą. Jeżeli więc dane te zostały przedstawione w związku z ubieganiem się o zatrudnienie, powinny znaleźć się w części A akt osobowych. Po zatrudnieniu danej osoby, oprócz podanych wyżej danych, których można żądać od kandydata do pracy, pracodawca ma prawo domagać się także: innych danych osobowych, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy (np. ze świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych), numeru PESEL, numeru rachunku bankowego, na który ma być wypłacane wynagrodzenie pracownika, innych danych, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów. W związku z uchwaloną przez Sejm 21 lutego 2019 r. nowelizacją przepisów dostosowującą polskie regulacje do przepisów RODO zmianie ulegnie również katalog danych przetwarzanych przez pracodawcę po przyjęciu pracownika do pracy. Po zmianie przepisów pracodawca będzie mógł żądać od pracownika: 1) adresu zamieszkania, 2) numeru PESEL, a w przypadku jego braku - rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość, 3) innych danych osobowych pracownika, a także danych osobowych dzieci pracownika i innych członków jego najbliższej rodziny, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy, 4) podania wykształcenia i przebiegu dotychczasowego zatrudnienia, jeżeli nie istniała podstawa do ich żądania od osoby ubiegającej się o zatrudnienie, 5) numeru rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Zgodnie z omawianą nowelizacją pracodawca, poza wymienionymi danymi, będzie mógł żądać od pracownika podania innych danych osobowych, gdy jest to niezbędne do wypełniania obowiązku pracodawcy nałożonego przepisem prawa. Niewątpliwie w tym przypadku chodzi o dodatkowe dane wynikające z przepisów powszechnie obowiązujących, np. dane o niekaralności wymagane przykładowo od nauczycieli czy pracowników samorządowych zatrudnianych na stanowiskach urzędniczych; umowę o pracę, a jeżeli umowa nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej - potwierdzenie ustaleń co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków (art. 29 § 2 Kodeksu pracy); zakres czynności (zakres obowiązków), jeżeli pracodawca dodatkowo w tej formie określił zadania pracownika wynikające z rodzaju pracy, określonego w umowie o pracę; dokumenty dotyczące wykonywania przez pracownika pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych; potwierdzenie zapoznania się przez pracownika z: treścią regulaminu pracy (art. 1043 § 2 Kodeksu pracy) albo obwieszczenia (art. 150 § 7 Kodeksu pracy), przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 2374 § 3 Kodeksu pracy), zakresem informacji objętych tajemnicą określoną w odrębnych przepisach dla danego rodzaju pracy, zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji; potwierdzenie poinformowania pracownika o: warunkach zatrudnienia (art. 29 § 3 i art. 291 § 2 Kodeksu pracy) oraz o zmianie warunków zatrudnienia (art. 29 § 32 i art. 291 § 4 Kodeksu pracy), celu, zakresie oraz sposobie zastosowania monitoringu (art. 222 § 8 Kodeksu pracy), ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami (art. 226 pkt 2 Kodeksu pracy); potwierdzenie otrzymania przez pracownika młodocianego oraz jego przedstawiciela ustawowego informacji o ryzyku zawodowym, które wiąże się z pracą wykonywaną przez młodocianego, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami (art. 201 § 3 Kodeksu pracy); dokumenty potwierdzające ukończenie wymaganego szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; oświadczenia dotyczące wypowiedzenia warunków pracy lub płacy albo zmiany tych warunków w innym trybie; dokumenty dotyczące powierzenia pracownikowi mienia z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się, dokumenty dotyczące przyjęcia przez pracownika wspólnej odpowiedzialności materialnej za mienie powierzone łącznie z obowiązkiem wyliczenia się (art. 124 i art. 125 Kodeksu pracy); dokumenty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przez pracownika lub związane ze zdobywaniem albo uzupełnianiem wiedzy i umiejętności na zasadach innych niż dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych; dokumenty związane z przyznaniem pracownikowi nagrody lub wyróżnienia (art. 105 Kodeksu pracy); dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem przez pracownika z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu wychowawczego; dokumenty związane z łączeniem korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu (art. 1821e Kodeksu pracy); dokumenty związane z obniżeniem wymiaru czasu pracy, w przypadku pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego (art. 1867 Kodeksu pracy); oświadczenie pracownika będącego rodzicem lub opiekunem dziecka o zamiarze lub o braku zamiaru korzystania z uprawnień związanych z rodzicielstwem (art. 1891 Kodeksu pracy); dokumenty związane z udzielaniem urlopu bezpłatnego (art. 174 i art. 1741 Kodeksu pracy); Pracownik złożył wniosek o udzielenie jednego dnia urlopu bezpłatnego. Pracodawca nie zamieścił tego wniosku w aktach osobowych, ponieważ uznał, że tak krótki urlop bezpłatny nie wpływa na uprawnienia pracownicze. Wymiar urlopu wypoczynkowego obniża bowiem urlop bezpłatny trwający co najmniej 1 miesiąc. Postępowanie pracodawcy jest nieprawidłowe. Każdy wniosek o udzielenie urlopu bezpłatnego, bez względu na długość tego urlopu, powinien być przechowywany w części B akt osobowych pracownika. skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące: wstępnych badań lekarskich pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy i innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe (art. 229 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy), okresowych i kontrolnych badań lekarskich (art. 229 §2 i 5 Kodeksu pracy); Należy zwrócić uwagę, że w części B akt osobowych trzeba przechowywać skierowania i orzeczenia lekarskie dotyczące okresowych lub kontrolnych badań lekarskich pracownika, wydane lub przeprowadzone u pracodawcy, który go zatrudnia, po zakończeniu ważności dotychczasowych takich badań (badania okresowe) lub po okresie niezdolności do pracy, który powoduje konieczność ich przeprowadzenia (badania kontrolne). Oprócz tego w części B przechowujemy skierowania i orzeczenie lekarskie dotyczące wstępnych badań lekarskich, ale tylko w przypadku przenoszenia pracownika już zatrudnionego na inne stanowisko. Wszelkie inne orzeczenia i skierowania dotyczące badań lekarskich zamieszczamy w części A akt osobowych; umowę o zakazie konkurencji, jeżeli strony zawarły taką umowę w okresie pozostawania w stosunku pracy (art. 1011 § 1 Kodeksu pracy); wniosek pracownika o poinformowanie właściwego okręgowego inspektora pracy o zatrudnianiu pracowników pracujących w nocy oraz kopię informacji w tej sprawie skierowanej do właściwego inspektora pracy (art. 1517 § 6 Kodeksu pracy); dokumenty związane ze współdziałaniem pracodawcy z reprezentującą pracownika zakładową organizacją związkową lub innymi podmiotami w sprawach ze stosunku pracy wymagających takiego współdziałania; dokumenty dotyczące wykonywania pracy w formie telepracy. Pracodawca zamieścił w części B akt osobowych wnioski o udzielenie urlopu wypoczynkowego składane przez pracowników. Takie wnioski nie powinny być dołączane do akt osobowych pracownika. Pracodawca powinien prowadzić oddzielnie dla każdego pracownika dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy obejmującą dokumenty związane z ubieganiem się o urlop wypoczynkowy i korzystaniem z tego urlopu. Wskazany katalog oświadczeń lub dokumentów gromadzonych w części B akt osobowych nie jest wyczerpujący i obejmuje oświadczenia lub dokumenty, których podstawę prawną pozyskania stanowi Kodeks pracy lub inne przepisy. Wszystkie dokumenty związane z przebiegiem zatrudnienia powinny być przechowywane w części B akt osobowych, w tym oświadczenia lub dokumenty pozyskiwane od pracowników na podstawie przepisów szczególnych (np. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w przypadku pracowników niepełnosprawnych). Część C akt osobowych W części C akt osobowych pracownika należy przechowywać obecnie oświadczenia lub dokumenty związane z rozwiązaniem albo wygaśnięciem stosunku pracy, w tym: oświadczenia związane z rozwiązaniem umowy o pracę (oświadczenie o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę albo rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, porozumienie o rozwiązaniu stosunku pracy), wnioski dotyczące wydania, sprostowania lub uzupełnienia świadectwa pracy, dokumenty dotyczące niewypłacenia pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy (art. 171 § 3 Kodeksu pracy), kopię wydanego świadectwa pracy, potwierdzenie dokonania czynności związanych z zajęciem wynagrodzenia za pracę w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym, umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, jeżeli strony zawarły taką umowę (art. 1012 § 1 Kodeksu pracy), skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie związane z okresowymi badaniami lekarskimi w związku z wykonywaniem pracy w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających (art. 229 § 5 pkt 2 Kodeksu pracy). Podobnie jak w części B akt osobowych katalog oświadczeń lub dokumentów gromadzonych i przechowywanych w części C nie został sformułowany w sposób wyczerpujący. Pracodawca za zgodą pracownika anulował złożone mu wypowiedzenie umowy o pracę. Anulowane wypowiedzenie umowy o pracę jest istotnym dokumentem wpływającym na sytuację pracownika w zakresie jego uprawnień ze stosunku pracy. Dlatego dokument wypowiedzenia umowy wraz z oświadczeniem pracodawcy o jego cofnięciu i zgodą pracownika na takie cofnięcie powinien zostać zamieszczony w aktach osobowych pracownika. Anulowanie wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę po uzyskaniu zgody pracownika na jego cofnięcie pozbawia mocy prawnej złożone wcześniej oświadczenie o wypowiedzeniu. W związku z tym nie dochodzi do rozwiązania umowy o pracę. A zatem złożone przez pracodawcę oświadczenie o wypowiedzeniu należy potraktować jako pismo związane z nadal trwającym stosunkiem pracy. Dlatego anulowane wypowiedzenie umowy o pracę wraz ze zgodą pracownika na cofnięcie wypowiedzenia powinno zostać zamieszczone w części B akt osobowych pracownika. Część D akt osobowych W części D akt osobowych pracownika należy przechowywać odpis zawiadomienia o ukaraniu oraz inne dokumenty związane z ponoszeniem przez pracownika odpowiedzialności porządkowej lub odpowiedzialności określonej w odrębnych przepisach, które przewidują zatarcie kary po upływie określonego czasu. W tej części należy umieścić odpis zawiadomienia o ukaraniu, sprzeciw pracownika od nałożonej kary porządkowej, stanowisko reprezentującej pracownika zakładowej organizacji zawodowej w sprawie nałożenia kary porządkowej, pismo o odrzuceniu sprzeciwu przez pracodawcę. Dokumenty znajdujące się w części D akt osobowych pracownika należy przechowywać w wydzielonych częściach dotyczących danej kary, którym przyporządkowuje się odpowiednio numery D1 i kolejne. W takim przypadku przechowywanie w porządku chronologicznym, numerowanie oraz tworzenie wykazu dokumentów dotyczy każdej z tych części. W związku z usunięciem z akt osobowych pracownika odpisu zawiadomienia o ukaraniu usuwa się całą wydzieloną część dotyczącą danej kary, a pozostałym przyporządkowuje się następujące po sobie numery. Podstawa prawna: § 2, § 3, § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej - z 2018 r. poz. 2369 art. 221 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - z 2018 r. poz. 917; z 2018 r. poz. 2432 art. 4 ustawy z 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w zawiązku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) - w dniu publikacji artykułu ustawa oczekiwała na rozpatrzenie przez Senat yjCFL9. 137 209 29 306 280 374 16 82 455

wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych 2017